آیا با فیبریلاسیون دهلیزی می‌توان ضربان قلب طبیعی داشت؟
فیبریلاسیون دهلیزی باعث ایجاد ضربان قلب نامنظم می‌شود که اغلب سریع‌تر از حد معمول است. افراد مبتلا به برخی از انواع فیبریلاسیون دهلیزی ممکن است گاهی اوقات ضربان قلب معمولی داشته باشند، درحالی‌که در برخی دیگر ممکن است بالا بماند.
اگر آریتمی دارید، قلب شما می‌تواند خیلی سریع، آهسته یا نامنظم بزند. فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) یک آریتمی است که در آن قلب شما به طور نامنظم و اغلب خیلی سریع می‌تپد.
برخی از افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی ممکن است ضربان قلب معمولی داشته باشند. بااین‌حال، این بستگی به نوع فیبریلاسیون دهلیزی شما دارد. برای یادگیری بیشتر خواندن را ادامه دهید.
فیبریلاسیون دهلیزی چقدر شایع است؟
فیبریلاسیون دهلیزی شایع‌ترین نوع آریتمی است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تخمین می‌زند که 12.1 میلیون نفر در ایالات متحده تا سال 2030 با فیبریلاسیون دهلیزی زندگی خواهند کرد.
علائم فیبریلاسیون دهلیزی چیست؟
برخی از افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی علائم قابل‌توجهی را تجربه نمی‌کنند. هنگامی که علائم وجود دارند، اغلب غیراختصاصی هستند، به این معنی که بلافاصله آن‌ها را با فیبریلاسیون دهلیزی مرتبط نمی‌کنید.
علائم رایج فیبریلاسیون دهلیزی عبارت‌اند از:
- تپش قلب، که می‌تواند احساس کنید قلب شما خیلی سریع می‌تپد، ضربان خود را ازدست‌داده یا در حال بال‌زدن یا تپش است.
- سرگیجه، سبکی سر، یا غش
- خستگی مفرط
- ضعف
- تنگی نفس، به‌خصوص زمانی که خود را تحت‌فشار قرار می‌دهید
- درد قفسه سینه
ضربان قلب در فیبریلاسیون دهلیزی چگونه است؟
ضربان قلب استاندارد در حالت استراحت بین 60 تا 100 ضربه در دقیقه (bpm) است. در فیبریلاسیون دهلیزی، ضربان قلب معمولاً بین 110 تا 140 bpm است.
بااین‌حال، ممکن است بیشتر از 140 ضربه در دقیقه باشد و در برخی موارد ضربان قلب به 200 ضربه در دقیقه می‌رسد.
انواع فیبریلاسیون دهلیزی چیست؟
چهار نوع فیبریلاسیون دهلیزی وجود دارد:
- فیبریلاسیون دهلیزی حمله‌ای: در فیبریلاسیون دهلیزی حمله‌ای، ضربان قلب شما معمولاً در عرض 7 روز پس از یک اپیزود به ضربان معمول خود باز می‌گردد. این نوع فیبریلاسیون دهلیزی می‌آید و می‌رود و بیشتر اپیزودها در عرض 48 ساعت برطرف می‌شوند.
- فیبریلاسیون دهلیزی پایدار: فیبریلاسیون دهلیزی پایدار بیش از 7 روز دوام می‌آورد. این نوع فیبریلاسیون دهلیزی به طور معمول نیاز به درمان دارد.
- فیبریلاسیون دهلیزی پایدار طولانی‌مدت: فیبریلاسیون دهلیزی مداوم برای بیش از 1 هفته اما حداکثر 12 ماه ادامه دارد.
- فیبریلاسیون دهلیزی دائمی: فیبریلاسیون دهلیزی دائمی مداوم است و به درمان پاسخ نمی‌دهد.
آیا با داشتن فیبریلاسیون دهلیزی می‌توان ضربان قلب طبیعی داشت؟
برخی از افراد، صرف‌نظر از نوع فیبریلاسیون دهلیزی، درحالی‌که هیچ دارویی مصرف نمی‌کنند، ضربان قلب استانداردی خواهند داشت.
بااین‌حال، ضربان قلب در فیبریلاسیون دهلیزی تمایل به تپش سریع‌تر دارد. پزشکان معمولاً برای افرادی که ضربان قلب بیش از 100 ضربه در دقیقه دارند، داروها را تجویز می‌کنند. نمونه‌های رایج بتابلاکرها (مانند متوپرولول) یا مسدودکننده‌های کانال کلسیم (مانند دیلتیازم) هستند.
اگر افراد با وجود داروهای کنترل ضربان همچنان ضربان قلب سریع داشته باشند، پزشکان ممکن است راهبردهای دیگر کنترل ریتم مانند ابلیشن یا کاردیوورژن را برای بهبود افراد امتحان کنند.
آیا می‌توان با داشتن فیبریلاسیون دهلیزی نوار قلب طبیعی داشت؟
نوار قلب فعالیت الکتریکی قلب شما را ارزیابی می‌کند. برای تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی ضروری است.
اگر در طول آزمایش در ریتم فیبریلاسیون دهلیزی باشید، نوار قلب فیبریلاسیون دهلیزی را نشان می‌دهد. اما اگر فیبریلاسیون دهلیزی حمله‌ای داشته باشید، نوعی که می‌آید و می‌رود، و در طول نوار قلب در ریتم فیبریلاسیون دهلیزی نیستید، ممکن است نتیجه‌ای استاندارد داشته باشید.
به همین دلیل، اگر پزشک هنوز مشکوک باشد که شما فیبریلاسیون دهلیزی دارید، ممکن است فعالیت الکتریکی قلب شما را در مدت‌زمان طولانی‌تری کنترل کند. این کار با استفاده از دستگاه‌هایی انجام می‌شود که قلب شما را در مدت‌زمان طولانی‌تری کنترل می‌کنند. برای نمونه، مانیتور هولتر یک دستگاه نوار قلب قابل حمل است که برای 1 تا 2 روز استفاده می‌شود. یک دستگاه CardioNet می‌تواند قلب شما را تا 30 روز کنترل کند.
چه بیماری دیگری شبیه فیبریلاسیون دهلیزی است؟
بسیاری از بیماری‌های دیگر می‌توانند علائم مشابه فیبریلاسیون دهلیزی، به ویژه تپش قلب را ایجاد کنند. این شامل موارد زیر می‌شود:
- تیروئید پرکار
- قند خون پایین
- کم‌خونی
- عدم تعادل الکترولیت
- شرایط سلامت روان مانند اختلال هراس یا اختلال اضطراب فراگیر
عوامل دیگری که می‌توانند منجر به تپش قلب شوند عبارت‌اند از:
- استرس بیش‌ازحد
- ورزش بسیار شدید
- بارداری
- عفونت‌ها
- برخی از داروها
- مصرف کافئین، الکل یا نیکوتین
- مواد مخدر مانند کوکائین یا آمفتامین‌ها
همچنین، سایر بیماری‌های مرتبط با قلب می‌توانند منجر به علائمی مشابه علائم فیبریلاسیون دهلیزی شوند، از جمله:
- فلاتر دهلیزی
- تاکی‌کاردی بطنی یا فیبریلاسیون
- کاردیومیوپاتی
- بیماری‌های مادرزادی قلب
- سندرم ولف پارکینسون وایت
اهداف درمانی فیبریلاسیون دهلیزی چیست؟
به‌طورکلی، اهداف درمان فیبریلاسیون دهلیزی عبارت‌اند از:
- بازیابی ریتم طبیعی قلب
- کاهش ضربان قلب بالا
- جلوگیری از اپیزودهای بیشتر فیبریلاسیون دهلیزی
کاهش خطر عوارض مرتبط با فیبریلاسیون دهلیزی، مانند نارسایی قلبی و لخته‌شدن خون که ممکن است منجر به سکته شود.
این را می‌توان با داروها، تغییر شیوهٔ زندگی و گاهی اوقات جراحی‌ها انجام داد.
داروها
داروهایی که اغلب برای فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می‌شوند عبارت‌اند از:
- داروهای ضدآریتمی برای بازگرداندن ریتم قلب
- مسدودکننده‌های بتا یا مسدودکننده‌های کانال کلسیم برای کمک به مدیریت ضربان قلب
- رقیق‌کننده‌های خون برای کاهش خطر لخته‌شدن خون
- تغییر سبک زندگی
تغییرات سبک زندگی مختلف نیز برای پرداختن به فیبریلاسیون دهلیزی ضروری است که عبارت‌اند از:
- در صورت لزوم اقدامات لازم را برای مدیریت وزن خود انجام دهید
- درگیرشدن در فعالیت بدنی منظم
- اتخاذ یک رژیم غذایی سالم برای قلب
- کاهش سطح استرس
- اجتناب از سیگارکشیدن
- کاهش یا حذف مصرف الکل
- اگر آپنه انسدادی خواب دارید، از دستگاه CPAP استفاده کنید
جراحی‌ها
اگر داروها و تغییرات سبک زندگی به فیبریلاسیون دهلیزی شما کمکی نکند، پزشک ممکن است جراحی‌هایی را توصیه کند، از جمله:
- کاردیوورژن الکتریکی
- ابلیشن کاتتر
- قراردادن ضربان‌ساز
خلاصه
افراد مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی ضربان قلب نامنظمی را تجربه می‌کنند که می‌تواند خیلی سریع باشد. این می‌تواند منجر به تپش قلب، خستگی مفرط و سرگیجه شود.
گاهی اوقات، فیبریلاسیون دهلیزی به‌صورت دوره‌ای می‌آید و می‌رود. افراد مبتلا به این نوع فیبریلاسیون دهلیزی می‌توانند ضربان قلب استاندارد یا نتایج نوار قلب را در بین اپیزودها داشته باشند. درمان‌های فیبریلاسیون دهلیزی می‌توانند به بازگرداندن ضربان قلب به سطوح منظم نیز کمک کنند.
بسیاری از بیماری‌ها می‌توانند فیبریلاسیون دهلیزی را تقلید کنند. در صورت داشتن علائم مکرر یا تکرارشونده مانند تپش قلب، خستگی یا سرگیجه با پزشک خود تماس بگیرید. آن‌ها می‌توانند از تاریخچهٔ پزشکی و آزمایشات مختلف برای تعیین علت استفاده کنند.
منبع: