سندرم کیوتی طولانی (LQTS) وضعیتی پزشکی است که بر فعالیت الکتریکی طبیعی قلب تأثیر می‌گذارد.
اصطلاح QT به بخشی از ردیابی در نوار قلب (EKG) اشاره دارد که منعکس‌کنندهٔ تغییر در ریتم قلب است. پزشکان ممکن است این بیماری را سندرم جرول و لانگ نیلسن یا سندرم رومانو بنامند.
درحالی‌که سندرم کیوتی طولانی همیشه علائمی ایجاد نمی‌کند، این پتانسیل را دارد که باعث آریتمی قلبی تهدیدکننده زندگی شود. افراد مبتلا به سندرم کیوتی طولانی نیز ممکن است غش را تجربه کنند. اگر سندرم کیوتی طولانی دارید، مهم است که آن را مدیریت کنید تا این اتفاق نیفتد.
علائم سندرم کیوتی طولانی چیست؟
پزشک ممکن است سندرم کیوتی طولانی را در الکتروکاردیوگرام قبل از اینکه فرد علائمی داشته باشد شناسایی کند. الکتروکاردیوگرام ردیابی بصری فعالیت الکتریکی در قلب است.
یک ردیابی معمولی دارای یک برآمدگی کوچک به نام موج “P” است و به دنبال آن یک قله بزرگ به نام مجتمع QRS. بعدازاین پیک، برآمدگی دیگری وجود دارد که معمولاً بزرگ‌تر از موج P است که موج T نامیده می‌شود.
هر یک از این تغییرات نشان‌دهندهٔ چیزی است که در قلب اتفاق می‌افتد. پزشکان علاوه بر بررسی هر بخش از الکتروکاردیوگرام، فاصلهٔ بین آنها را نیز اندازه‌گیری می‌کنند. این شامل فاصلهٔ بین شروع قسمت Q کمپلکس QRS و موج T است.
اگر فاصلهٔ بین این دو به طور مداوم بیشتر از حد انتظار باشد، ممکن است سندرم کیوتی طولانی را تشخیص دهند.
سندرم کیوتی طولانی نگران‌کننده است؛ زیرا قلب برای ضربان صحیح به یک ریتم یکنواخت و ثابت و فعالیت الکتریکی متکی است. سندرم کیوتی طولانی ضربان قلب را آسان‌تر می‌کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، خون غنی از اکسیژن به مغز و بدن پمپ نمی‌شود.
همهٔ افراد مبتلا به سندرم کیوتی طولانی علائمی ندارند، اما کسانی که این علائم را دارند ممکن است موارد زیر را متوجه شوند:
- احساس بال‌زدن در قفسه سینه
- نفس‌نفس‌زدن پر سروصدا هنگام خواب
- بیهوش شدن بدون دلیل مشخص
بر اساس مؤسسهٔ ملی قلب، ریه و خون، از هر 10 نفر مبتلا به سندرم کیوتی طولانی، یک نفر به عنوان اولین علامت این اختلال، مرگ ناگهانی یا مرگ ناگهانی قلبی را تجربه می‌کند.
به همین دلیل است که اگر سابقهٔ خانوادگی سندرم کیوتی طولانی یا ضربان قلب نامنظم دارید، بسیار مهم است که مرتباً با یک پزشک پیگیری کنید.
چه چیزی باعث سندرم کیوتی طولانی می‌شود؟
سندرم کیوتی طولانی می‌تواند ارثی یا اکتسابی باشد، به این معنی که چیزی فراتر از ژنتیک باعث آن می‌شود.
هفت نوع سندرم کیوتی طولانی ارثی وجود دارد. شمارهٔ آنها LQTS 1، LQTS 2 و غیره است. محققان بیش از 15 نوع مختلف جهش ژنتیکی را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند منجر به سندرم کیوتی طولانی شود.
سندرم کیوتی طولانی اکتسابی می‌تواند به دلیل مصرف برخی داروها باشد، از جمله:
- ضد آریتمی‌ها
- آنتی‌بیوتیک‌ها
- آنتی‌هیستامین‌ها
- داروهای ضد روان‌پریشی
- داروهای کاهش‌دهندهٔ کلسترول
- داروهای دیابت
- دیورتیک‌ها
برخی از افراد ممکن است این بیماری را به ارث برده باشند، اما تا زمانی که شروع به مصرف دارویی که آن را تشدید می‌کند نباشند، متوجه آن نشوند.
اگر هر یک از این داروها را برای مدت طولانی مصرف می‌کنید، پزشک ممکن است به طور منظم ریتم قلب شما را با الکتروکاردیوگرام کنترل کند تا هر چیز غیرعادی را بررسی کند.
چندین چیز دیگر می‌تواند باعث سندرم کیوتی طولانی شود، به‌ویژه مواردی که باعث ازبین‌رفتن پتاسیم یا سدیم از جریان خون شما می‌شوند، مانند:
- اسهال یا استفراغ شدید
- بی‌اشتهایی عصبی
- بولیمیا
- سوءتغذیه
- پرکاری تیروئید
عوامل خطر سندرم کیوتی طولانی چیست؟
داشتن سابقهٔ خانوادگی سندرم کیوتی طولانی یک عامل خطر اصلی برای این بیماری است. اما دانستن این امر ممکن است سخت باشد، زیرا همیشه علائم ایجاد نمی‌کند.
در عوض، ممکن است برخی بدانند که یکی از اعضای خانواده به طور غیرمنتظره‌ای جان‌باخته یا غرق شده است که اگر فردی در حین شنا بیهوش شود، ممکن است اتفاق بیفتد.
سایر عوامل خطر عبارت‌اند از:
- مصرف داروهای شناخته‌شده برای افزایش فاصله QT
- متولد شدن با ناشنوایی کامل یا جزئی
- داشتن اسهال یا استفراغ شدید
- داشتن سابقهٔ شرایط پزشکی مانند بی‌اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی یا برخی از اختلالات تیروئید
- زنان بیشتر از مردان به سندرم کیوتی طولانی مبتلا هستند
درمان سندرم کیوتی طولانی چیست؟
هیچ درمانی برای سندرم کیوتی طولانی وجود ندارد. در عوض، درمان معمولاً شامل کاهش خطر ابتلا به آریتمی قلبی با موارد زیر است:
- مصرف داروهایی به نام مسدودکننده‌های بتا برای کاهش ضربان قلب خیلی سریع
- اجتناب از داروهای شناخته‌شده برای افزایش فاصله QT
- اگر LQTS 3 دارید، مسدودکننده‌های کانال سدیم را مصرف کنید
- اگر غش یا علائم دیگری از ریتم غیرطبیعی قلب را تجربه می‌کنید، پزشک ممکن است درمان تهاجمی‌تری مانند کاشت ضربان‌ساز یا دفیبریلاتور کاردیوورتر قابل‌کاشت را توصیه کند. این دستگاه‌ها ریتم‌های غیرطبیعی قلب را تشخیص داده و تصحیح می‌کنند.
گاهی اوقات پزشک برای ترمیم اعصاب الکتریکی که ریتم‌ها را به‌اشتباه منتقل می‌کنند، ابلیشن یا جراحی را توصیه می‌کند.
چگونه می‌توانم خطر ایست قلبی را کاهش دهم؟
اگر سندرم کیوتی طولانی دارید، چند کار وجود دارد که می‌توانید برای جلوگیری از ایست قلبی ناگهانی انجام دهید.
این شامل موارد زیر می‌شود:
- کاهش استرس و اضطراب در صورت امکان. فرصت دادن به یوگا یا مدیتیشن را در نظر بگیرید.
- پرهیز از ورزش‌های شدید و برخی از ورزش‌ها مانند شنا. شنا، به‌ویژه در آب سرد، محرک شناخته‌شده برای عوارض سندرم کیوتی طولانی است.
- مصرف بیشتر غذاهای غنی از پتاسیم.
- اجتناب از صداهای بلندی که باعث تحریک LQTS 2 می‌شوند (اگر دارای این نوع هستید)، مانند زنگ ساعت زنگ‌دار یا زنگ تلفن.
- گفتن به دوستان نزدیک و خانواده در مورد وضعیت خود و مواردی که باید مراقب آنها باشید، مانند غش‌کردن یا مشکلات تنفسی.
سندرم کیوتی طولانی چگونه بر امید به زندگی تأثیر می‌گذارد؟
بر اساس مؤسسهٔ ملی قلب، ریه و خون، تقریباً از هر 7000 نفر یک نفر سندرم کیوتی طولانی دارد. این امکان وجود دارد که افراد بیشتری به آن مبتلا باشند و فقط تشخیص داده نشود. این امر باعث می‌شود که دانستن اینکه سندرم کیوتی طولانی چگونه بر امید به زندگی افراد تأثیر می‌گذارد دشوار شود.
اما طبق گفتهٔ بنیاد سندرم مرگ ناگهانی آریتمی، افرادی که تا سن 40 سالگی هیچ‌گونه غش یا آریتمی قلبی نداشته‌اند، معمولاً در معرض خطر پایینی از عوارض شدید هستند.
هرچه تعداد دوره‌های یک فرد بیشتر باشد، بیشتر در معرض خطر آریتمی تهدیدکنندهٔ زندگی است.
اگر سابقهٔ خانوادگی این بیماری یا مرگ‌های ناگهانی غیرقابل‌توضیح دارید، با پزشک قرار ملاقات بگذارید تا الکتروکاردیوگرام انجام شود. این به شناسایی هر چیز غیرعادی در مورد ریتم قلب شما کمک می‌کند.
منبع: